GİRİŞ ve AMAÇ: Mevcut bilgilere göre, atriyal fibrilasyon (AF) hastalarında hangi antikoagülasyon tedavi seçeneğinin başlanması gerektiğini gösteren net bir algoritma, belirli durumlar dışında henüz bulunmamaktadır. Amacımız, farklı oral antikoagülan seçimleri ile AF hastalarının CHA₂DS₂-VASc (konjestif kalp yetmezliği, hipertansiyon, yaş, diyabet, inme, vasküler hastalık, yaş, cinsiyet kategorisi) ve HAS-BLED (hipertansiyon, anormal böbrek ve karaciğer fonksiyonu, inme, kanama, labil uluslararası normalleştirilmiş oran (INR), yaşlılık, ilaçlar, ilaçlar veya alkol) skorları arasındaki olası ilişkiyi ve farklı antikoagülan seçimlerinin tedaviye uyumunu değerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: İnme merkezimizde takip edilen AF hastalarında oral antikoagülan tercihimizle ilgili olarak hastaların yaş, cinsiyet, CHA₂DS₂-VASc ve HAS-BLED skorlarını retrospektif olarak taradık. İki yüz AF hastası, yeni tanı konulan AF'li hastalar ve tanısı zaten konmuş AF'li hastalar olmak üzere iki ana gruba ayrıldı. AF tanılı hastaların tedavi uyumları dökümante edildi ve her iki gruptaki hastaların taburculuk sırasındaki tedavi tercihleri yaş, cinsiyet, iki skor açısından karşılaştırıldı. Bu skorlar, tedavi tercihleriyle kolay karşılaştırma yapılabilmesi için üç ana gruba ayrıldı. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak kabul edildi.
BULGULAR: İki yüz hastadan doksan dokuzu hastanemize inme ile prezente olup yeni AF tanısı aldı, diğer yüz bir hasta ise AF tanısı almış ve düzenli veya düzensiz olarak OAK veya NOAK kullanırken inme geçirmişti. İskemik inme ve AF tanısı konmuş hastalara en çok warfarin sodyum (%59.6) reçetelemeyi tercih ettiğimizi belgeledik ve apiksaban (%22.2) ise en çok tercih ettiğimiz NOAK oldu. Bulgularımıza göre, NOAK'ların günlük kullanım doz sayısı ilaç uyumuna herhangi bir fark yaratmıyor. Warfarin sodyumunun düzensiz kullanımı, düzensiz tedavi grubunun büyük bir kısmını oluşturuyor. Yeni tanı konmuş ve zaten bilinen AF'li hastalarda CHA₂DS₂-VASc ve HAS-BLED skorlama sistemleri grupları ile yaptığımız tedavi seçimleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptamadık.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Oral antikoagülan seçerken hastalar bireysel olarak değerlendirilmeli ve hastaların ilaçları doğru kullanımına teşvik etmeyi, uygun ilaç seçiminden daha önce amaçlamalıyız.
INTRODUCTION: Current information lacks an algorithm that directs us to a specific anticoagulation treatment option for patients with atrial fibrillation (AF), except in certain situations. Our aim was to evaluate the potential relationship between different oral anticoagulant choices and the CHA₂DS₂-VASc (congestive heart failure, hypertension, age, diabetes mellitus, stroke, vascular disease, age, sex category) and HAS-BLED (hypertension, abnormal renal and liver function, stroke, bleeding, labile international normalized ratio (INR), elderly, drugs or alcohol) scores of patients, and their treatment compliance.
METHODS: We retrospectively documented the patients' age, gender, CHA₂DS₂-VASc, and HAS-BLED scores to assess our preference for oral anticoagulants in AF patients. Two hundred patients with AF were divided into two main groups: those with newly diagnosed AF and those with an established diagnosis of AF. The treatment compliance of patients with AF was documented, and the treatment choices at discharge for patients in both groups were compared based on age, gender, and the two scores. Scores were divided into three main groups for easy comparison. The level of statistical significance was accepted as p<0.05.
RESULTS: Ninety-nine of the two hundred patients had a stroke and were diagnosed with AF, while 101 patients had an already established diagnosis of AF and experienced a stroke while using OAC or NOAC on a regular or irregular basis. Warfarin sodium (59.6%) was most often preferred at the discharge of patients, and apixaban (22.2%) was the most preferred NOAC. The daily dosage number of NOACs doesn’t make any difference in terms of compliance. The irregular usage of warfarin sodium constituted the vast majority in the irregular group. No statistically significant difference was found between the two scoring system groups and the treatment choices in both groups.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Patients should be evaluated individually when choosing an oral anticoagulant, with the intention to prioritize education aimed at the correct use of the drug rather than the selection of an appropriate drug.