Retinal Ven Tıkanıklığına Sekonder Gelişen ve İntravitreal Ranibizumab Enjeksiyonuna Dirençli Maküler Ödemin Tedavisinde İntravitreal Deksametazon İmplantının Etkinliği
Ayşe Ergin, Banu Açıkalın, Sevda Aydın Kurna, Yelda Özkurt, Eda Asılyazıcı, Ayşe Sönmez, Murat Yamiç, Fatih Bilgehan Kaplan, Murat Garlıİstanbul Sağlık Bilimleri Üniversitesi Fatih Sultan Mehmet Eğitim ve Araştırma Hastanesi Göz Hastalıkları Kliniği, İstanbul, TürkiyeGİRİŞ ve AMAÇ: Retinal ven tıkanıklığı (RVT) diyabetik retinopatiden sonra en sık görülen ikinci retinal vasküler hastalıktır. Retinal ven tıkanıklığına sekonder maküler ödem en sık görme kaybı sebebidir. Bu çalışmanın amacı, RVT sekonder gelişen ve en az üç aylık tekrarlayan intravitreal ranibizumab enjeksiyonuna (İVRE) dirençli maküler ödemin tedavisinde intravitreal deksametazon implantının (İVDİ) etkinliğini değerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Sağlık Bilimleri Üniversitesi İstanbul Fatih Sultan Mehmet Eğitim ve Araştırma Hastanesi Göz Hastalıkları Kliniği’ne Ocak 2016-Ocak 2018 tarihleri arasında RVT ile başvuran ve en az üç ay süreyle tekrarlayan İVRE’ye rağmen dirençli maküler ödemi nedeniyle İVDİ yapılan 42 hastanın 42 gözü çalışmaya dahil edildi. Çalışmaya dahil edilen hastaların retrospektif olarak İVDİ’den sonraki birinci, ikinci, üçüncü ve altıncı aylardaki düzeltilmiş en iyi görme keskinliği, göz içi basıncı ve ortalama santral maküler kalınlıkları karşılaştırıldı.
BULGULAR: İVDİ öncesi düzeltilmiş en iyi görme keskinliği 0.83±0.48 “Logarythm of Minimum Angle of Resolution” (LogMAR) bulundu. İVDİ sonrası düzeltilmiş en iyi görme keskinliği birinci ayda 0.55±0.42 LogMAR, ikinci ayda 0.52±0.43 LogMAR, üçüncü ayda 0.62±0.47 LogMAR, altıncı ayda 0.75±0.54 LogMAR bulundu. İVDİ öncesinde ortalama santral maküler kalınlıkları 550±156.53 µm bulundu. İVDİ sonrası ortalama santral maküler kalınlıkları birinci ayda 427.53±165.52 µm, ikinci ayda 382.8±156.48 µm, üçüncü ayda 382.35±160.37 µm, altıncı ayda 435.83±176.57 µm ölçüldü. İVDİ sonrası birinci, ikinci ve üçüncü aylarda İVDİ öncesine göre düzeltilmiş en iyi görme keskinliğinde istatistiksel olarak anlamlı artış ve ortalama santral maküler kalınlıkların da istatistiksel olarak anlamlı azalma raporlandı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: RVT’ye bağlı maküler ödem tedavisinde düzeltilmiş en iyi görme keskinliğinde artış ve santral maküler kalınlıkta azalma sağladığı ve bu kazancın devam edebilmesi için tekrarlayan enjeksiyonlara ihtiyaç duyulduğu görüldü. Tekrarlayan enjeksiyonlarla, enjeksiyonlar arası sürenin azalıp azalmayacağı ve gerek göz içi basınç artışı gerekse katarakt gelişiminin değişip değişmeyeceğinin ortaya konulması için uzun dönem sonuçlara ihtiyaç vardır.
Efficacy of Intravitreal Dexamethasone Implant in the Treatment of Macular Edema Secondary to Retinal Vein Occlusion and Resistant to Intravitreal Ranibizumab Injection
Ayşe Ergin, Banu Açıkalın, Sevda Aydın Kurna, Yelda Özkurt, Eda Asılyazıcı, Ayşe Sönmez, Murat Yamiç, Fatih Bilgehan Kaplan, Murat GarlıDepartment of Eye Diseases, Istanbul Health Sciences University Fatih Sultan Mehmet Training and Research Hospital, Istanbul, TürkiyeINTRODUCTION: Retinal vein occlusion (RVO) is the second most frequent retinal vascular disease after diabetic retinopathy. Macular edema secondary to RVO is the most prevalent cause of visual loss. The aim of this study was to evaluate the efficacy of intravitreal dexamethasone implant (IVDI) in the treatment of macular edema secondary to RVO and refractory to at least three months of repeated intravitreal ranibizumab injection (IVRI).
METHODS: Forty-two eyes of 42 patients who were admitted with RVO to the Department of Ophthalmology, University of Health Sciences, Istanbul Fatih Sultan Mehmet Training and Research Hospital between January 2016 and January 2018 and underwent IVDI for refractory macular edema despite repeated IVRI for at least three months were included in the study. Best corrected visual acuity, intraocular pressure and mean central macular thickness were retrospectively compared at the first, second, third and sixth months after IVDI.
RESULTS: The best corrected visual acuity before IVDI was 0.83±0.48 “Logarithm of Minimum Angle of Resolution” (LogMAR). After IVDI, the best corrected visual acuity happened as 0.55±0.42 LogMAR at the first month, 0.52±0.43 LogMAR at the second month, 0.62±0.47 LogMAR at the third month and 0.75±0.54 LogMAR at the sixth month. Mean central macular thickness before IVDI was 550±156.53 µm. Mean central macular thickness after IVDI evaluated as 427.53±165.52 µm in the first month, 382.8±156.48 µm in the second month, 382.35±160.37 µm in the third month, and 435.83±176.57 µm in the sixth month. A statistically significant increase in best corrected visual acuity and a statistically significant decrease in mean central macular thickness were reported at the first, second and third months after IVDI compared to before IVDI.
DISCUSSION AND CONCLUSION: It was observed that IVDI provided an increase in best corrected visual acuity and a decrease in central macular thickness in the treatment of macular edema due to RVO and assessed that repeated injections are needed to maintain this gain. Long-term results are needed to determine whether the inter-injection interval will decrease with repeated injections and whether both intraocular pressure increase and cataract development will change.
Makale Dili: Türkçe