INTRODUCTION: Epilepsy is a disease with psychological and social aspects; patients suffer not only from seizures but also from social stigma. With this article, we aimed to evaluate society's view of epilepsy patients and the general level of knowledge about epilepsy.
METHODS: This study is a single-center cross-sectional study, and the study population consists of first-degree relatives of patients who were hospitalized in the neurology service with non-epileptic neurological diagnoses. Questions were asked to evaluate epilepsy awareness and labeling of epilepsy patients. The results were analyzed using statistical methods.
RESULTS: It was determined that the mean age of the patients included in the study was 49.25. Of them, 56.6% (n=56) were women. For the question, "Would you hire a patient with epilepsy?" a statistically significant difference was found between the age results (z=2.838, p=0.006). For the question, "What kind of instruction about epilepsy would be more useful for you?" a statistically significant difference was found between the age findings (χ²=8.548, p=0.036).
DISCUSSION AND CONCLUSION: By developing education policies for different age groups and education levels, and increasing the level of knowledge about epilepsy in society, stigmatization can be prevented.
GİRİŞ ve AMAÇ: Epilepsi, psikolojik ve sosyal yönleri olan bir hastalıktır. Hastalar sadece nöbet geçirmekle kalmaz, aynı za-manda sosyal damgalanmadan da muzdariptir. Bu makale ile toplumun epilepsi hastalarına bakışını ve epilepsi hakkındaki genel bilgi düzeyini değerlendirmeyi amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışma, tek merkezli kesitsel bir çalışma olup, çalışma evrenini epileptik olmayan nörolojik tanılarla nöroloji servisinde yatan hastaların birinci derece yakınları oluşturmaktadır. Epilepsi hastalarının epilepsi farkındalığını ve etiketlemelerini değerlendirmeye yönelik sorular soruldu. Sonuçlar istatistiksel yöntemler kullanılarak analiz edildi.
BULGULAR: Çalışmaya dahil edilen hastaların yaş ortalamasının 49,25 olduğu belirlendi. %56,6'sı (n=56) kadındı. “Epilepsili bir hastayı işe alır mıydınız?” sorusuna verilen cevaplara göre yaş sonuçları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (z=2,838, p=0,006). “Epilepsi konusunda ne tür bir eğitim sizin için daha yararlı olur?” sorusuna verilen cevaplara göre yaş bulguları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (χ²=8.548, p=0.036).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Farklı yaş gruplarına/eğitim düzeylerine yönelik eğitim politikaları geliştirilerek ve toplumda epilepsi konusundaki bilgi düzeyi artırılarak damgalanma önlenebilir.