INTRODUCTION: The global COVID-19 pandemic has led to significant changes in emergent and elective treatment approaches in medical field, including ophthalmology. The aim of our study is to evaluate the indications, anatomical, and visual results of vitreoretinal surgery (VR) procedures performed during the pandemic and quarantine period.
METHODS: VR procedures applied in the treatment of various retinal diseases in a tertiary eye hospital between March 11th and May 31st, 2020, during the COVID-19 pandemic and quarantine period were retrospectively reviewed. Indications of the applications, anatomical and visual results, and surgical complications were evaluated.
RESULTS: In this period, 197 (59%) of 335 patients who underwent VR procedure were male, 138 (41%) were female. VR procedure was performed frequently in rhegmatogenous retinal detachment (48.6%) cases, followed by diabetic tractional retinal detachment (14.0%), complicated vitreous hemorrhage (11%), silicone oil extraction due to silicon-related complications (10%), endophthalmitis (7.5%), vitreoretinal pathologies secondary to trauma (5.8%), nucleus drop (2.1%), and intraocular lens drop (1.5%) cases. The pre-operative mean best corrected visual acuity of cases increased from 0.021±0.167 to 0.258±0.213 (p=0.042) logMAR. Local anesthesia was applied to 255 (76.1%) and general anesthesia to 80 (23.9%) of the patients who underwent VR in guideline adhered operating rooms. About 95% (n=318) of the patients were anatomically successful and the retina was reattached. Intraocular pressure fluctuations were the most common complication in patients. Elevated intraocular pressure was observed in 9.8% of the patients who underwent treatment for RRD, and hypotonia was found in 9.3% of the patients who underwent silicone oil extraction.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The visual and anatomical success and complication rates of VR procedures during the COVID-19 period are similar to pre-pandemic period. If appropriate protection, ventilation, and operating room conditions are provided, the risk of contamination for healthcare workers and patients can be minimized and VR interventions may be safely applied.
GİRİŞ ve AMAÇ: Küresel koronavirüs hastalığı (COVID-19) salgını, oftalmoloji dahil tüm tıbbi alanlarda acil ve elektif tedavi yaklaşımlarının önemli ölçüde değişmesine sebep oldu. Çalışmamızın amacı, pandemi ve karantina sürecinde yapılan vitreoretinal cerrahi (VRC) işlemlerin dağılımını, anatomik ve görsel sonuçlarını bildirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışmada, COVID-19 pandemi ve karantina dönemi olan 11 Mart 2020 ile 31 Mayıs 2020 tarihleri arasında üçüncü basamak bir göz hastanesinde çeşitli retina hastalıklarının tedavisinde uygulanan VRC işlemler retrospektif olarak incelendi. Uygulamaların endikasyonları, anatomik ve görsel sonuçları ile cerrahi komplikasyonlar gözden geçirildi.
BULGULAR: Bu dönemde VRC işlem uygulanan 335 hastanın 197’si (%59) erkek, 138’i (%41) kadındı. Olgulara en sık reg-matojen retina dekolmanı (%48.6) nedeniyle VRC işlemi yapılmakla beraber bunu diyabetik traksiyonel retina dekolmanı (%14.0), komplike vitreus hemorajisi (%11), silikon yağı ilişkili komplikasyonlar nedeniyle silikon yağı boşaltılması (%10), endoftalmi (%7.5), travmaya ikincil vitreoretinal patolojiler (%5.8), nükleus drop (%2.1) ve intraoküler lens drop (%1.5) takip etmekteydi. Olguların preoperatif en iyi düzeltilmiş görme keskinlikleri Snellen eşeline göre, 0.021±0.167 logMAR düzeyinden 0.258±0.213 logMAR düzeyine yükseldi (p=0.042). Kılavuzlara uygun hale getirilen havalandırma ve ameliyathane koşullarında VRC işlem uygulanan hastaların 255’ine (%76.1) lokal, 80’ine (%23.9) genel anestezi uygulandı. Hastaların %95’i (n=318) anatomik olarak başarılı idi ve retina yatışık izleniyordu. Hastalarda ameliyat sonrası en sık görülen komplikasyon göz içi basıncı değişikliği olarak saptandı. Regmatojen (yırtıklı) retina dekolmanı nedeniyle girişimsel tedavi uygulanan olguların %9,8’inde ameliyat sonrasında göz içi basıncı yüksekliği saptandı. Silikon yağı çıkarılması ameliyatı yapılan olguların %9,3’ünde ise hipotoni tespit edildi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: COVID-19 döneminde uygulanan VRC işlemlerin görsel ve anatomik başarısı ve komplikasyon oranları pandemi öncesi döneme paralellik göstermektedir. Uygun korunma, havalandırma ve ameliyathane koşulları sağlandığı takdirde sağlık çalışanları ve hastalar için bulaş riski asgari düzeye indirilip gerekli hallerde VRC işlem uygu-lamaları yapılabilir.